Ik ben Lexi, sterrenmama en trotse mama van mijn zoontje Henry. Jarenlang had ik een grote wens voor twee kinderen, maar het liep anders. In de afgelopen jaren heb ik meerdere miskramen meegemaakt – stuk voor stuk pijnlijk, emotioneel en ook fysiek zwaar, vaak met complicaties en lange herstelperiodes.
 

Het waren ingrijpende ervaringen die ik altijd zo open mogelijk heb gedeeld met de mensen om me heen. Want ik geloof dat we alleen iets echt kunnen verwerken, als we er woorden aan durven te geven.

Toch voelde het vaak eenzaam. Ook al deelde ik het met mijn partner, het was uiteindelijk mijn lichaam, mijn verlies, mijn verdriet. Dat gevoel van alleen-zijn wil ik anderen graag besparen.
 

Daarom ben ik deze retraite begonnen: een plek voor vrouwen die een miskraam hebben meegemaakt – om even stil te mogen staan, op adem te komen, herkenning te vinden bij elkaar, en misschien ook voorzichtig ruimte te maken voor iets nieuws. Niet zweverig, niet zwaar, maar warm en echt. Precies zoals ik zelf had gehoopt dat er iets bestond, toen ik het nodig had.